ALICEKE van de makers van *Roodkapje*
SPEELS, HUMORISTISCH EN POËTISCH GROTE ZAAL theaterSLAGWERKFAMILIESPEKTAKEL
COPRODUCTIE Theater Froe Froe / HETPALEIS
Speelperiode: in HETPALEIS van 16 december 2005 t/m 15 januari 2006
Reisperiode: Van 17 januari tot en met 26 februari 2006

Tekst/Regie/Vormgeving: Jan Maillard
Spel: Nele Goossens, Brit Vanderborght, Jan Van Looveren, Maarten Bosmans, Tina Maerevoet en Gert Dupont
Muzikale composities en live uitvoering: Bo SpaenC, Cesar Janssens
Dramaturgie: Jelte Van Roy
Regie Assistentie en productie: Marc Maillard
Techniek: Filip Timmerman en HETPALEIS
Lichtontwerp: Dries Vercruyse
Kostuums : Moniek Jakobs
Decor: Bruno Smeyers, Roel Trauwaan, HETPALEIS, Ina Peeters, Filip Timmerman
Lay Out: Rob Marcelis

In het gouden middaguur
Drijven we ongestoord
Twee kleine armen trekken moe
De riemen langzaam voort
Twee kleine handen doen alsof
Er iemand stuurt aan boord
Aliceke is een braaf kind. Een beetje eigenwijs misschien, nooit oneerlijk. Aliceke liegt nooit.
Aliceke vaart op de vijver in de tuin.
Ze dagdroomt.
Alicekes poes, Dina, kijkt over de rand van het bootje naar de vissen.
Een wit konijn vaart voorbij, zeer gehaast. Er is deining. De boot schommelt.
Alicekes poes, Dina,valt in het water en zij duikt haar achterna. Ze zwemt rond maar vindt de poes niet.
Wel een muis die dreigt te verdrinken omdat ze slaperig is.
Ze trekt Aliceke mee naar beneden.
Ze gaan de diepte in en Aliceke zinkt en zinkt, valt en valt.
Ze landt op de scène en zoekt Dina.
De poes is nergens te zien maar het konijn is er weer.
Het heeft geen tijd om naar haar te luisteren,
het moet een volwassen konijn zijn.
Zo beginnen de avonturen van Aliceke.

HETPALEIS brengt in coproductie met Theater Froe Froe een nieuwe bewerking van Alice in Wonderland, een van de bekendste boeken uit de wereldliteratuur. Jan Maillard, die in samenwerking met de cast de tekst zal bewerken, heeft zich al eerder laten inspireren door het werk van Lewis Carroll, dat resulteerde in Bosman en de Vijand en Eet Mij.
In zijn tekstbewerking baseert Jan Maillard zich grotendeels op het origineel en blijft hij dicht bij de specifieke schriftuur van Lewis Caroll en zijn authentieke hoofdpersonages.
Als rode draad door het verhaal is er het personage van de Kollumer Kat, die Alice uitdaagt en telkens een nieuwe en verkeerde weg doet inslaan.

Aliceke is de meest populaire, de slimste, de beste in ballet, de beste in muziek, heel goed in sport. Haar ouders zijn zo trots op haar en toch vindt ze alles en iedereen beresaai. Als ze dan ook nog jarig is en snert saaie kadoo's krijgt is er weer een oersaaie dag gestart.
In één van de kadootjes echter zit een poesje, of nee, een kat, Dina de kat.
De kat vindt eigenlijk niks saai, behalve dan Aliceke, Aliceke is wel het saaiste wat ze ooit gezien heeft. Het wordt tijd dat zij Aliceke eens leert wat fun is in het leven, wat het echte spannende leven is. Aliceke is immers nog nooit bang geweest, heeft nog nooit iets spannends gedaan, heeft zelfs geen plezier in haar verjaardag, ze heeft volgens de kat zelfs nog nooit gelachen met een konijn of gevaren in een boot.
Boten zijn gevaarlijk, weet Aliceke en konijnen zijn helemaal niet om te lachen. Dat weet Aliceke, tenminste dat denkt ze te weten tot na deze voorstelling dan toch...

Aliceke belooft een nachtmerrie-achtige en associatieve reis door Wonderland te worden met heel veel poppenkast, schitterende absurde teksten en personages, aanstekelijke muziek van Bo SpaenC en Cesar Janssens, die er samen met de topacteurs een ongelofelijk *slagwerktheaterfestijn* van gaan maken.