BOSMAN EN DE VIJAND (10+) Een vleugje Ionesco en de expressionistische beeldtaal van Ensor
Een Lewis Caroll spel voor iedereen vanaf 10 jaar.
Bosman en de vijand is een "tragikomedie" die teruggrijpt naar de surrealistische theatertaal van Ionesco en de expressionistische beeldtaal van Ensor.
Ensor, op dit moment gehuldigd in Het Stedelijk Museum te Oostende met een schitterende overzichtstentoonstelling, is de visuele inspiratiebron voor de scÈnografie van de voorstelling.
Teksten zijn enerzijds gebaseerd op dialogen uit het werk van Lewis Carroll (Alice in Wonderland en The Hunting of the Snark) en anderzijds op het werk van A. A. Milne (Winnie The Poeh).
Samengevat is het stuk een lange en, soms vergezochte, ruzie tussen een man en een jonge man. De man verdenkt de jonge man ervan een oogje te hebben op zijn vrouw, niet ten onrechte trouwens.
De hele affaire wordt uitgevochten voor de man zijn deur.
Gemaskerde mensen staan ernaar te kijken. Sommigen laten het niet bij kijken alleen.
Ten slotte komt het tot een duel waarbij op geen afgehakt hoofd gekeken wordt zodat zelfs de dood denkt dat het slechts een farce is.
Regie en script: Jan Maillard
Muziek: Eric Satie
Acteurs: Jakob Beks en Peter Thyssen
Manipulator: Bruno Smeyers
Danseres: Katleen Rens
Techniek: Ivo Kersmaekers, Filip Timmerman,
Stagair Techniek: Johan Rutgeerts
Poppen en scÈnografie: Jan Maillard
Realisatie poppen en kostuums: Moniek Jakobs
Decor en moulages: Gerda Van Herreweghen
Dank aan het Atelier van het Toneelhuis.
PREMIERE OP 20 MAART 1999 TE 15.00 EN TE 20.00 U.
De auteur aan het woord.
Bosman en de Vijand is in de eerste plaats een avontuur.
De voorstelling is de ontdekkingsreis van een jongen in de wereld van een man die beweert verliefd te zijn.
De vrouw van zijn dromen wil hij afschermen voor alles wat maar enigszins op een man lijkt.
Door de indirecte kritiek op de conservatieve moraal die Milne 's en Caroll 's dialogen bevatten moet hij steeds meer onderdoen voor de jongen.
De man wordt belaagd door lastige vragen, vooral over meisjes.
Tijdens het woordenspel zien we de jongen razendsnel groeien en dus bedreigender worden voor de man.
Steeds drastischer probeert hij zijn geliefde voor de levenslustige aanvallen van de jonge avonturier te beschermen.
De pompeuze levenshouding die de man zich als volwassene heeft aangemeten, wordt in de voorstelling vertaald door een maskerade die ontleend is aan het werk van James Ensor.
De verschillende gezichten die de man gebruikt om de opgroeiende jongen te imponeren, te kleineren en af te schrikken krijgen zo een tastbare gedaante.
De maskers die op de schilderijen van Ensor de indringer aanstaren komen tot leven maar de jongeman schijnt de leegte achter deze maskers moeiteloos te onthullen.
Hij gaat steeds rechter op zijn doel af, namelijk de kwetsbare man zijn muze.
Om niet letterlijk ontmaskerd te worden in haar ogen wapent de man zich met al zijn gezichten voor het ultieme duel.
Hij zet zijn leven op het spel voor de liefde. Deze avontuurlijke daad zorgt ervoor dat hij en de jongeman als broeders tegenover elkaar staan.
De verwarring is groot.
Gelukkig waart de dood, zoals in Ensor 's werk, door deze voorstelling en deze beleefde wandelaar biedt zo een eenvoudige oplossing voor het tragisch conflict.
Jan Maillard
TWEE FRAGMENTEN UIT DE BROCHURE (BROCHURE IS BIJ ONS VERKRIJGBAAR)
ALICE Eet mij, drink mij.
VIJAND Hebt u dat gehoord ?
ALICE Eet mij, drink mij.
VIJAND Ik heb wel een beetje honger.
BOSMAN Niet knorren, dat is geen deftige manier om uzelf uit te drukken. Als ge in een varken wilt veranderen, dan wil ik met u niets meer te maken hebben, begrepen ?
Het is een verschrikkelijk lelijke jongen, maar ik vind het een tamelijk mooi varken.
VIJAND Kan u mij alstublieft vertellen waarom die zo grijnst ?
BOSMAN Het is een meisjedaarom, varken !
VIJAND Ik wist niet dat meisjes altijd grijnsden. In feite wist ik helemaal niet dat meisjes konden grijnzen.
BOSMAN Ze kunnen het. De meesten doen het.
VIJAND Ik ken er geen ÈÈn.
BOSMAN Gij kent niet veel en dat is een feit.
-------------------------
VIJAND Ik wil uw meisje helemaal niet versieren. Ik ken uw meisje helemaal niet.
BOSMAN Niet ter zake. Stel dat ge haar wel zou kennen dan zoudt ge haar zeker willen versieren want ze is zo lief dat ge onmiddellijk verliefd zou worden, zeker als ge zo lelijk zijt als gij, nog verliefder dan ik omdat ze onbereikbaar is, verstaat ge, tenzij ge geestig zou zijn, begrijpt ge, geestig.
VIJAND Maar ik ben helemaal niet geestig.
BOSMAN (lacht)
VIJAND Vindt u mij geestig ?
BOSMAN (stop onmiddellijk met lachen) Nee.
ALICE (lacht)
VIJAND Waarom lacht ze dan ?
BOSMAN Omdat zij u zielig vindt.